Ohh…Deer!

Er is een hert ontsnapt! (Of toch niet?)

In het donker van de nacht, wanneer niemand kijkt, dwalen in Burgh-Haamstede wilde herten door de straten. Ze glippen stilletjes tussen heggen, steken wegen over, en proberen onopgemerkt tuinen binnen te komen. Wie slaapt, mist het. En zodra de ochtend aanbreekt blijft alleen een vermoeden achter — een afdruk in de aarde, een geknakte tak, een rood-wit net dat zachtjes beweegt in de wind. Zijn ze wel écht hier geweest?

Dit werk speelt met de spanning tussen aanwezigheid en afwezigheid, tussen (niet) zien en (niet) gezien worden, tussen controle en het ongeremde.
Het werk bestaat uit drie onderdelen:

1. Een bord met camerabewaking,

2. Keramieken hoefafdrukken,

3. Rood-witte schakelkettingen, als netten gespannen tussen bomen.

Hier in Burgh-Haamstede gebruiken bewoners dit soort kettingen om herten buiten de deur te houden. Verkeersobjecten — bedoelt om mensen te sturen — worden hier ingezet om iets wilds, iets natuurlijks, te begrenzen. Deze inwoners zetten hun eigen frustraties over de constant opgebroken wegen, omleidingen en linten om in actie: ze fungeren als een doorgeefluik voor restricties. Zouden deze dieren net zo makkelijk gehoorzamen?

Het werk roept vragen op. Over hoe we proberen grip te krijgen op dat wat zich misschien helemaal niet laat grijpen. Over onze verhouding tot enerzijds, de natuur, het onverwachte, het oncontroleerbare. Anderzijds overheersing, sturen, en gestuurd worden. Wie is hier eigenlijk de machtigste partij — de mens, het dier of het object? Wie bepaalt nou eigenlijk écht wat mag en wat niet?

Misschien was het hert er, misschien is hij ontsnapt. Misschien is hij er wel nooit geweest.
Als een boom valt in het bos en niemand is erbij om het te horen, maakt het dan geluid?
Zo blijft ook hier de vraag hangen: als deze obstakels er niet waren, bestaan de herten dan nog wel?

Ik wil graag in het bijzonder mijn vrienden van de Vossegatsedijk bedanken voor alle hulp bij het maken van dit werk. Emma, Victor en Sebastiaan. You can not make art without friends.